Door Jeroen Bootsman - Komedie maken is moeilijker dan drama, zeggen vaklui uit de film- en toneelwereld wel eens. Als het gaat om humor op de Nederlandse televisie lijkt dit een waarheid als een koe. Wie eens lekker wil lachen, komt maar mondjesmaat aan zijn trekken. Het huidige aanbod lijkt vooral te bestaan uit programma’s die weliswaar grappig bedoeld zijn, maar voornamelijk dramatisch slecht.

Neem nou Dit was het nieuws

Neem nou Dit was het nieuws. Al 25 jaar te zien op de buis en daarmee het langstlopende satirische programma op de Nederlandse tv. Van meet af aan is er – vooral bij de humoristisch bedoelde commentaren door presentator Harm Edens - sprake van grappen die niet altijd even goed lijken te landen. Toch was de show als geheel een lange periode heel leuk, ook al vormt het nieuws meer een kapstok voor gesprekken die alle kanten opgaan en bij vlagen geestig zijn.
Dat het programma lange tijd een dikke voldoende scoorde, was met name te danken aan Thomas Acda en Raoul Heertje, die als teamcaptains de show stalen. Later kwamen Marc Marie Huijbregts en Jan Jaap van der Wal er bij en bleef het een leuke show. Maar toen werd het een komen en gaan van gezichten die niet in de schaduw van hun voorgangers kunnen staan en daarmee verloor Dit was het nieuws veel aan elan. Dat het nog niet helemaal kopje onder gaat, is vooral de verdienste van Van der Wal, die er sinds een paar jaar weer bij is. Peter Pannekoek kan er ook mee door, maar vanwege andere verplichtingen laat hij zich nu vervangen door twee Comedytrain-adepten die vooralsnog onvoldoende charisma hebben om zo’n show te dragen. En dat is bitter hard nodig, want de twee wekelijks wisselende gasten komen zelden met een wezenlijke bijdrage, dus daar moeten we het ook al niet van hebben.

De tekst gaat onder de foto verder.

Barre tijden voor humor en satire

Het zijn barre tijden voor de liefhebbers van humoristische en satirische programma’s. Koefnoen is alweer vijf jaar van het scherm en op een nieuw seizoen van De TV Kantine is het vooralsnog wachten geblazen. In die tussentijd haalt BNNVARA een oud succes als Kopspijkers van stal. Met minimale veranderingen in het format en een nieuwe presentator recyclen ze het tot Spaanders. Patrick Lodiers doet zijn best er een gezellig uurtje van te maken. Iets waar hij bij vlagen in slaagt. Kon de eerste uitzending nog op een fatsoenlijke 800.000 toeschouwers rekenen, een week later waren dat er al 100.000 minder. Inmiddels is dit getal flink onder de 600.000 gezakt. Spaanders is een programma dat het moet hebben van charismatische gasten. Lodiers eindigde de voorlopig (?) laatste aflevering met de woorden: Vergeet ons vooral. Of die uitspraak profetisch zal uitpakken, moet nog blijken.

De tekst gaat onder de foto verder.

Moeten we daar blij mee zijn?

Hoe noem je een SP-partijleider in zee? Lilian Dolfijnissen. Liefhebbers van dit soort humor komen aan hun trekken bij het programma Plakshot. De VPRO moest blijkbaar met iets nieuws komen na het eindigen van Zondag met Lubach en dus kreeg Roel Maalderink, vooral bekend van zijn online satire Voxpop, de kans om het tijdslot op NPO3 te vullen. Maar of we daar nou blij mee moeten zijn? Presenteren is een vak, presenteren van humor al helemaal en Maalderink, ooit genomineerd voor een prestigieuze prijs voor jonge presentatoren, slaagt daar voorlopig totaal niet in. Met een effen gezicht en een stem zonder hoogte- en laagteaccenten (mogelijk een maximaal droogkloterig effect beogend) presenteert hij – vanuit zijn woonkamer – een potpourri aan grappig bedoelde content, zoals verkleed als clown op politici afstappen en zouteloze grapjes op hen afvuren. Zo af en toe is er een korte verbale bijdrage van zijn broer, die plotseling voorbij komt wandelen als Maalderink op de bank zijn lolligheden aan elkaar praat.

Wat is er leuk aan een bezoekje aan Angela de Jong

Na de eerste afleveringen waren de reacties niet mals, maar na de derde editie groeide het enthousiasme gestaag. Misschien ligt het aan mij. VPRO-humor heeft mij nooit zo goed gelegen. Plakshot heeft qua insteek iets weg van Promenade, ook zo'n show waar ik totaal niet om kan lachen. En wat is er eigenlijk leuk aan een bezoekje aan Angela de Jong, die inmiddels zelf zo’n deel is geworden van het medium waar zij kritisch over pleegt te schrijven dat haar objectiviteit serieus in twijfel getrokken moet worden. Na afloop van dit gewichtige item weten we dat Angela koffie prefereert boven thee en dat zij haar vaste plekje op de bank heeft, recht voor het televisiescherm.

De tekst gaat onder de foto verder.

De gemiddelde lollige content op YouTube

Plakshot is nou typisch zo’n programma dat zich nauwelijks tot niet onderscheidt van de gemiddelde lollige content op YouTube. Daarom juist kan het online enorm scoren bij een jonge doelgroep. Maar zodra het op de échte, lineaire televisie te zien is, valt het nu nog genadeloos door de mand. Het is zo’n typisch programma in de stijl van deze tijd. Experimentele televisie waar NPO3 in grossiert, sinds de NPO na decennialange armetierige programmering voor jongeren heeft besloten dat ook de jeugd er toe doet en linksom danwel rechtsom aan de NPO gebonden moet worden.
Om met goed nieuws te eindigen: Even tot hier is terug op de buis. De TV Kantine blijft voorlopig gesloten, maar in 2022 begint De Avondshow, het nieuwe programma van Arjen Lubach.